Bayaq, son kibriti yandırdım.
Od vurdum sahildən uçurtduğum son arzu fənərimə.
Bütün yolu piyada gəldim evimə.
Hə, bir az da ağladım...
Yığdım sənlilərin hamısını qaramsı çəmədanıma.
Bərk - bərk düyümləyib bağladım.
Qapını örtdüm, çıxdım, getdim, düzəldim öz yoluma -
Çəmədanımı saxladım.
Sonra evi yandırdım.
Uzaqlaşdıqca şəhərindən -
Alovlarına da əl salladım.
Elcan Hidayet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Neyin neysiyle konuştuğunuzu unutun